สองสาวต่างก็สบตาแล้วแอบปรับทุกข์กันว่า ใครๆ ก็บอกว่า ผู้หญิงน่ะใจแคบ แล้วไหงผู้ชายทั้งแท่งอย่างสองหนุ่มนี่ถึงได้ใจแคบยิ่ง กว่าผู้หญิงแท้ๆ อย่างพวกเธอสองคน สระว่ายน้ำเป่าลม อีกล่ะเนี่ย? สงสัยจริงๆ ว่าสองคนนี้ ศรศิลป็ไม่กินกันมาตั้งแต่เกิด หรือไปเหยียบตาปลากันมาแต่ซาติปางไหน ทำไมถึงดูไม่ถูกชะตากันเอาเสียเลย
ถึงแม้กำลังของทั้ง 5 รวมกันในเวลานี้มากพอจะบุกหุบเขา มรณะได้แล้ว แต่ยังไงหุบเขามรณะก็ไม่ใช่ที่สำหรับเข้าไปเที่ยว โดย เฉพาะพวกนินจาแห่งหมู่บ้านอิวะที่ออกเคลื่อนไหวในละแวกนี้อยู่บ่อยๆ ยงรู้ดีกว่าใครว่าหุบเขามรณะไม่ใช่ที่ที่จะประมาททำเป็นเล่นได้เลยแม้แต่ น้อย ด้วยเหตุนี้ สระ ว่า ย น้ำ เป่า ลม intex หลังจากเข้าสู่หุบเขาแล้ว ความเร็วในการรุดหน้าของทั้ง แล่มจึงช้าลงมาก เห็นได้ซัดว่าทุกคนต่างระมัดระวังเต็มที่ การพูดคุย ระหว่างกันก็ลดน้อยลงหลายเท่า
ที่น่าประหลาดคือเดินรุดหน้าไปอย่างช้าๆได้เกือบ10กิโลเมตร ก็ยังไม่เจอสัตว์อสูรตัวไหนเลยลักตัว
เมื่อไม่มีหลายฝูคอยลาดตระเวนลูด้นทางให้ เฉินเหิ!งก็หยิบ กล้องส่องทางไกลออกมาส่องด้วยความเคยชิน
พอโคบุกับเคย์มะเห็นกล้องส่องทางไกล ก็หน้าเปลี่ยนสีเหมือน เซยวหยาวก่อนหน้านี้ไม่มีผิด เชียวหยาวเห็นเช้า ก็รืบลากสองพี่น้อง กอกห่างไปอีกทางทันที แล้วซุบซิบ รูป สระ ว่า ย น้ํา เป่า ลม อะไรกันสามคนก็ไม่ทราบ
วิหารจันทราเทพนึกเซ็งอยู่ในใจ เห็นปฏิกิริยาของสามคนนั้นแล้ว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าไอเท็มที่เฉินเหิเงกำลังใช้ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับทักษะ ในการได้อาชีพนินจาแน่ๆ เธออดเจ็บปวดและรู้สึกโหวงเหวงไม่ได้ นึก ไม่ถึงว่าอดีตเพื่อนร่วมชั้นสามคนนี้จะเห็นความลับในการได้อาชีพสำคัญ ทว่าความผูกพันระหว่างเพื่อนเสียอีก พอมาเทียบกับเฉินเชีเงที่ใจกว้าง และไม่เห็นแก่ตัว ก็เหมือนสามคนนั้น จำหน่าย สระ น้ำ เป่า ลม เป็นบ้าไปแล้วยังไงยังงั้น!
ทันใดนั้น เฉินเฟิงได้พูดชั้นว่า “ข้างหน้ามีคนกำลังวิ่งหนีประโยคเดียวนี้ได้เรียกสติของทุกคนกลับมาจากความคิดฟ้งซ่าน ทันควัน ต่างก็เพิ่มความระมัดระวังขึ้นทันที
เซียวหยาวถามว่า “เห็นร่องรอยของสัตว์อสูรหรือเปล่า ?”
“ยังไม่เห็นแต่คนนั้นดูท่าจะแย่เอามากๆ โฮ๊ะ!ผู้หญิงนี่นาเซียว- หยาว เธอช่วยไปรับเขาหน่อยน่าจะดีนะ”
เซียวหยาวกำลังนึกประหลาดใจ ก็ได้รับข้อความลับที่เฉินเหิเง
ส่งมาให้ว่า
“เสื้อผ้ากับชุดเกราะของเธอรุ่งริ่งหมดแล้ว คงไม่คิดจะให้เธอ ต้องโปิหรอกนะ!”
พอเซียวหยาวได้รับข้อความ สระน้ำเป่าลมทรงสูง ก็รีบรั้งโคบุที่ก้าวยาวๆไปข้างหน้า ทันที พูดทิ้งท้ายว่า
“ฉันไปเอง โคบุ นายคุ้มครองทุกคนไว้นะ!”
เฉินเฟิงส่งกล้องส่องทางไกลให้วิหารจันทราเทพ ให้เธอคอยดูว่า มีสัตว์อสูรเข้ามาใกล้หรือเปล่า โดยที่หน้าของเขาเองออกจะแดงๆ
วิหารจันทราเทพรู้สึกว่าเฉินเหิเงทำอะไรแปลกๆ
poolkid 